බලා සිටියෙමි මම, ගිනියම් වු මද්දහනේ!

Advertisement

නුවර වැව ඉස්මත්තේ

විසල් තුරු වියන යට

ගල් බැම්මේ වාඩි වී 

නුඹ සිටිය අපුරුව...

වැව් තලය සිප නිතින

හමා  එන පවන් රැලි

වැදී නුඹේ කෙහෙ රැළිති

කරන දඟ මුව දැවටී...

විඩා බර මුව මඬලේ

නැගෙන ඩා දිය බිඳිති

පිසලමින් හිනැහෙමින්

දොඩමලු වූ නුඹේ දෙස...

බලා සිටියෙමි මම,

ගිනියම් වු මද්දහනේ!


By Manu Fernando.